A veces, pocas es verdad, (pocas porque uno vive tan pagado de si mismo que es complicado proyectarse hacia el exterior), (y seamos sinceros, estamos rodeados de imbeciles) (ayer tuve un gran ejemplo de ello… menos pastillas del Sr.Esteve y más bajarse a tu misera realidad, como punto de partida)…
SE TE QUITAN LAS GANAS DE ESCRIBIR; cuando lees segun que libros.
Y Trueba de nuevo me las ha quitado, llevandome de nuevo al sitio que me pertoca en este mundo: el de los escritores frustrados.
Quereis leer algo especialmente perfecto, y serenamente rotundo, particularmente especial, y sobretodo espeluznantemente fantástico?
Pues os recomiendo esto.
N’he llegit algún altre millor del Trueba, però….
Escriptor frustat? sincerament no crec que sigui el lloc que et “pertoca” en aquest món.
M'agradaM'agrada
Apreciada Lectora,
Gràcies.
Per la resta, saber perder em va impactar també.
Molt.
De totes maneres en aquest llibre, curt, petit, embolcallat en petites il.lustracions, dibuixos, trobo que en David, en Trueba, treballa poesia.
Fins aviat!
M'agradaM'agrada